M A N I E R
this site the web

H εκδίκηση της γυφτιάς

Είμαι Έλληνας πολίτης , όχι αλλοδαπός, για να μην σκανδαλισθεί η Χρυσή Αυγή και ο ευαίσθητος κ. Δένδιας, κάτοικος Αθήνας, χωρίς οικολογική συνείδηση, με χαμηλή περιβαλλοντική μόρφωση.
 Στο χωριό μου κάθε καλοκαίρι , μόλις έκλεινε το σχολείο, πήγαινα με τη γιαγιά μου στο δάσος και κόβαμε ξύλα για το χειμώνα. Το ίδιο κάνανε όλοι οι χωρικοί. Όταν έβλεπα τη γιαγιά μου όλη μέρα μέσα στην αφόρητη ζέστη του καλοκαιριού  να κόβει ,ιδρωμένη και πονεμένη, πεύκα ,βελανιδιές, πλατάνια, πουρνάρια,  μου μειωνόταν η χαρά μου από το κλείσιμο του σχολείου και έκανα συχνά την ασεβή
σκέψη γατί ο καλός θεός δε βοηθάει τους φτωχούς και τους αφήνει να ταλαιπωρούνται.


Ποτέ βέβαια δεν ένιωθα εκείνη τη στιγμή τoν πόνο των δένδρων , ούτε βέβαια τότε, ούτε αργότερα είχα οικολογικές ανησυχίες. Τις είχα υποτάξει στην ανάγκη της επιβίωσης. Χαιρόμουνα ιδιαίτερα τις έντονες βροχές το χειμώνα , γιατί το ποτάμι παράσερνε δέντρα και πηγαίναμε μετά τη βροχή και μαζεύαμε έτοιμα ξύλα για το τζάκι.
Η γιαγιά μου έλεγε συχνά,   «αν έριχνε  10 τέτοιες βροχές το χρόνο, θα γλύτωνα από το τσεκούρι το καλοκαίρι». Γι’ αυτό θέλω να δικαιολογηθώ στον  κ.  Ευαγγελάτο  του ΣΚΑΙ που δεν καταλαβαίνω τις ανησυχίες του για την οικολογική καταστροφή της Αθήνας από την καύση των ξύλων στα τζάκια. Εκείνος πιο ευαίσθητος από μένα βλέπει τον καπνό που απειλεί τους κατοίκους των Β.  Προαστίων, ενώ εγώ σκέφτομαι την ταλαιπωρία των παιδικών μου χρόνων και τη γιαγιά μου που μας έβγαινε η παναγία , για να κόψουμε ένα δένδρο.
 Βλέπω με κατανόηση απελπισμένους ανθρώπους που δεν έχουν τα Ευρώ της Μέρκελ , για να αγοράσουν πετρέλαιο,  και μαζεύουν κλαδιά `στην καμένη  Πεντέλη, και δεν πιάνω την αγωνία του Ευαγγελάτου από την έλλειψη της οικολογικής συνείδησης των απόκληρων της κοινωνίας, που καίνε από σανίδες μέχρι πλαστικά , για να ζεσταθούνε, γιατί δεν έχουν άλλη διέξοδο.
Πολύ θα ήθελα να σκέφτομαι σαν τους δημοσιογράφους του ΣΚΑΙ και MEGA που πιάνoυν σε βάθος τα πράγματα και εντόπισαν  αμέσως το πρόβλημα στους άνεργους, πεινασμένους και επικίνδυνους συμπολίτες τους που, χωρίς οικολογική συνείδηση, καίνε ξύλα, και όχι στην αφασία και αναισθησία των κυβερνώντων που μας έχουν οδηγήσει να λέμε το ψωμί  ψωμάκι .
.Νομίζω ότι ο ευαίσθητος Στουρνάρας  δε θα υποκύψει στις ανεύθυνες φωνές και δε θα μειώσει το πετρέλαιο, αλλά θα βάλει πρόστιμο σε όσους ανάβουν τζάκια στις λαϊκές συνοικίες, για να μπορούν ο κ. Ευαγγελάτος, η κ. Τρέμη και οι με οικολογική συνείδηση κάτοικοι των Β. Προαστίων να απολαμβάνουν τα τζάκια τους. Διάβολε τόσα χρόνια ανάβαμε τα τζάκια μας. Τώρα θα μας τα στερήσουν αυτοί που δεν αγοράζουν πετρέλαιο και καίνε ότι βρουν μπροστά τους, χωρίς να σέβονται το περιβάλλον;

     Αρχίλοχος

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...