M A N I E R
this site the web

Οι δρόμοι της πείνας...

Ουρά χιλιάδων καταφρονεμένων στη Βαρβάκειο..
* "Μας κατάντησαν να ντρεπόμαστε που δεν μπορούμε να ζήσουμε": η κραυγή απελπισίας συνταξιούχων και ανέργων που στήθηκαν για ώρες στην ουρά στη Βαρβάκειο Αγορά για κρέας και ψωμί...
* "Τι να κάνεις όταν δεν έχεις να φας;", το αγωνιώδες ερώτημα - απάντηση στο κυβερνητικό: "έχουμε πλεόνασμα"...
* Μοιράστηκαν 2,5 τόνοι κρέας (από 1,5 που είχαν υπολογίσει): 3.000 μερίδες και πολλές σακούλες με ό,τι είχε
μείνει άψητο...
Άνθρωποι ως επί το πλείστον μεγάλης ηλικίας, συνταξιούχοι στο όριο της εξαθλίωσης, άστεγοι και άνεργοι στριμώχθηκαν από νωρίς το πρωί χθες στην ουρά που σχηματίστηκε στη Βαρβάκειο Αγορά όπου οι κρεοπώλες έψηναν για να τιμήσουν την Τσικνοπέμπτη... Είχαν υπολογίσει να μοιράσουν 1,5 τόνο κρέας, αλλά τελικώς διέθεσαν 2,5 τόνους: 3.000 μερίδες φαγητό από τις 9 το πρωί μαζί με λίγο κρασί... Μετά τις 2 το μεσημέρι κάποιοι από όσους περίμεναν στην ουρά όρμησαν με σακούλες και άρπαξαν όσο άψητο κρέας είχε μείνει... Δεν έλειψαν οι φωνές και τα σπρωξίματα καθώς δεν ήταν λίγοι εκείνοι που είχαν κουραστεί να περιμένουν για περισσότερο από μια ώρα και άλλοι που προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να φθάσουν πιο κοντά στο ψητό. Παράλληλα, υπάλληλοι του δήμου έδιναν μερίδες σε ηλικιωμένους, που κρατούσαν μπαστούνι και ήταν αδύνατον να περιμένουν τόση ώρα...                                                                                                                                    Αυγή

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας

Ο θάνατός τους, η ντροπή μας
AYLEN KURDI Το μικρό σου κορμάκι έστεκε ακίνητο στην ακτή Σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε Εσύ πιο πολύ από τον καθένα μας έπρεπε να γελάς με χάδια και παιχνίδια στα γόνατα του πατέρα στην αγκαλιά της μητέρας Όμως όχι Δεν θα προλάβεις να μεγαλώσεις Να ζυγίσεις τις ομορφιές και τις ασχήμιες του κόσμου Να ψηλώσεις σαν τα λιόδεντρα του τόπου σου Πρόλαβες ίσως να κλάψεις γιατί σε τρόμαξε μια βόμβα Η Συρία ήταν λενε μια όμορφη χώρα Τώρα στη Συρία αντηχούν τα πιο θλιμμένα τραγούδια Από τη Δαμασκό μέχρι το Χαλέπι από τη Χόμς μέχρι τη Λαττάκεια και από τον φοβο στέρεψαν τα στήθια των γυναικών από γάλα Θα έπρεπε τωρα να παίζεις να νιώθεις τη ζεστασιά του ήλιου στο προσωπάκι σου Μαζί με τ'άλλα παιδιά Δεν πρόλαβες να μάθεις όμως πως άνθρωποι πεθαίνουν και ξεριζώνονται για να πλουτίζουν οι φταίχτες Αυτό δεν είναι ποίημα Είναι κραυγή Έκκληση για βοήθεια Στον πόλεμο η ποιήση είναι μονάχα ψέμα Η αλήθεια βρίσκεται στο μικρό σου κορμάκι που ακίνητο στην ακτή σιωπούσε μα συνάμα ούρλιαζε γιατί πάνω του διαγραφόταν η ξεφτίλα όλου του κόσμου Η ντροπή μας Νεφέλη AYLAN KURDI جسدك الصغير مسجى على الشاطىء ساكتا ولكنه يهدر فأنت اكثر من اي منا كان من المفترض ان تضحك بالمداعبات وبالعابك على ركبتي والدك او في حضن امك لكن لا.. لم تستطع ان تكبر كي تزن جمال وقبح هذا العالم ام تستطع ان تطول لتنتصب كشجر الزيتون في بلدك . قد تكون قد بكيت لخوفك من قذيفة انفجرت سوريا كانت بلد جميل كما يقولون في سوريا الان لا تسمع الا الترانيم الحزينة من دمشق حتى حلب من حمص حتى اللاذقية ومن الخوف جف الحليب في صدور الامهات كان من المفترض ان تكون الان تلعب ان تلفح الشمس وجهك الصغير ومع اقرانك الاخرين لكنك لم تستطع ان تدرك ان اناسا يموتون واخرون يقتلعون من بلادهم كي يزيد غنى المسؤولين عما يجري هذا ليس شعرا انه صرخة انه نداء للنجدة والمساعدة ففي الحروب لا يعدو الشعر سوى كذبة الحقيقة مسجاة هناك في جسدك الصغير والذي بلا حراك سجي على الشاطىء صامتا ولكنه يهدر ففوقه رسمت مهزلة هذا العالم باسره وفوقه رسم عارنا . نيفيلي
 

W3C Validations

Ένα blog που λέει... οχι, σε κάθε είδους κάγκελα ...ο καθένας μπορεί να σπάσει τα μικρά η μεγάλα κάγκελα που τον περικλείουν.....

Usage Policies

Διαβάστε περισσότερα...